به گزارش روابط عمومی آب منطقه ای سیستان و بلوچستان
18 سال است که مردم سیستان با خشک شدن هامون به عنوان هفتمین تالاب بین المللی و ذخیرگاه زیست کره از مشکلات مختلف از جمله بروز توفان گرد و خاک و از بین رفتن فرصت های شغلی و غیره رنج می برند.
در روزگاران نه چندان دور سیستان به انبار غله ایران معروف بود و این سرزمین با داشتن تنوع محصولات کشاورزی و باغی شهرت خاصی داشت، این دیار از زمین های مستعد و خاک حاصلخیزی برای کشاورزی برخوردار است به طوری که با اندک بارانی تمام دشت های این سرزمین کهن سرسبز و با طراوت شده و گندم به طور خودرو در آن رشد می کند.
با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و توجه دولتمردان و رهبر معظم انقلاب به دشت سیستان این منطقه با اجرای طرح های مختلف اقتصادی نظیر طرح آبرسانی به وسیله لوله به 146 هزار هکتار از زمین های کشاورزی و انتقال آب چاه نیمه چهارم برای نخستین بار در سطح 45 هزار هکتار از زمین های منطقه در مسیر توسعه قرار گرفته است.
با رویکرد مثبت و عنایت دولت تدبیر و امید به سیستان و بلوچستان امروز با حضور استاندار و شماری از مسئولان محلی آب چاه نیمه چهارم با کانال کشی در سطح افزون بر 45 هزار هکتار از زمین های کشاورزی هامون، نیمروز و بخشی از زابل جاری شد.
به گفته مسئولان، 70 درصد پیشرفت فیزیکی این طرح در دولت یازدهم با صرف بیش از هفت هزار میلیارد ریال اعتبار از محل اعتبارات طرح آبیاری تحت فشار در منطقه سیستان انجام شده است.
این طرح نقش بسزایی در آبادانی منطقه دارد و با رها سازی آب چاه نیمه چهارم، زمین های کشاورزی هامون، ادیمی و محمدآباد منطقه سیستان 45 روز زودتر نسبت به گذشته آبیاری می شود که این مهم مسرت کشاورزان را در پی داشته است.
براساس تصمیم کارگروه آب و کشاورزی سیستان و بلوچستان تا پیش از این با رهاسازی آب، زمین های کشاورزی شهرستان های زهک و هیرمند زودتر از سایر مناطق آبیاری می شد و کشاورزان شهرستان های هامون و نیمروز به دلیل نبود آب با تاخیر در کشت مواجه بودند اما هم اینک با اجرای این طرح کشاورزان این مناطق نیز می توانند در زمان مناسب زمین های خود را زیر کشت ببرند.
چاه نیمه ها گودالهای بزرگ طبیعی در منطقه سیستان هستند که برای ذخیره آب مورد نیاز شهرستانهای پنج گانه شمال سیستان و بلوچستان و زاهدان استفاده می شود، آب این منابع یا گودالها از طریق رودخانه هیرمند و بارندگی ها و جاری شدن سیلابهای ناشی از این بارندگی ها که به دشتمال معروف است، تامین می شود.
آب جمع آوری و ذخیره شده در این گودالهای بزرگ که به چاه نیمه های شماره یک، 2، سه و چهار معروفند در سالهای خشکی و قطع جریان آب رودخانه هیرمند، برای مصارف کشاورزی و آشامیدنی شهرها و روستاهای منطقه سیستان و آشامیدنی شهر زاهدان استفاده می شود.
به گفته کارشناسان منابع آبی چاه نیمه های شماره یک، 2، سه و چهار در مجموع ظرفیت ذخیره سازی یک میلیارد و 400 میلیون مترمکعب آب را دارد.
سیستان با پنج شهرستان زابل، هیرمند، زهک، نیمروز و هامون در شمال استان سیستان و بلوچستان و همسایگی کشور افغانستان واقع شده است.