بررسی تغییرات زمانی آبشستگی در اطراف پایه های پل مستطیلی غیر یکنواخت

همه ساله پل های زیادی در سراسر جهان به علت پدیده آبشستگی تخریب می شود. عموما پایه پل
ها به علت ملاحظات اقتصادی و ژئوتکنیک بر روی فونداسیون اجرا می گردد در حالیکه اکثر
مطالعات انجام شده پیرامون آبشستگی مربوط به پایه ها یکنواخت بوده و مطالعات بسیار محدودی در
زمینه آبشستگی در اطراف پایه های غیر یکنواخت )پایه به همراه فونداسیون( دردست می باشد. در
این تحقیق، مقایسه آبشستگی در اطراف پایه های یکنواخت و غیر یکنواخت مستطیلی تحت شرایط
آب زلال در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که عمق
آبشستگی در اطراف پایه های غیر یکنواخت به عرض پایه ) L(، عرض فونداسیون ) Lf ( و همچنین
تراز قرارگیری فونداسیون ) Z ( بستگی دارد. در پایه های غیر یکنواخت آبشستگی تا تراز فونداسیون
گسترش یافته و سپس فونداسیون به عنوان مانعی از پیشرفت آبشستگی برای مدت زمان مشخصی
)زمان تأخیر( جلوگیری می کند. با افزایش تراز قرارگیری فونداسیون زیر بستر ) Z/L (، میزان
آبشستگی کاهش یافته تا به مقدار حداقل خود در تراز بین L تا L1.2 برسد. نتایج نشان می دهد
که مدت زمان تأخیر به تراز فنداسیون، و همچنین ابعاد آن بستگی دارد. این تحقیق نشان می دهد
که حضور فونداسیون در تراز مناسب موجب افزایش مدت زمان نهایی آبشستگی می گردد و این
افزایش زمان، موجب فراهم شدن زمان کافی برای تعمیرات فونداسیون پس ازبروز سیل خواهد شد.